فناوری NFC یک رسانش رمزگذاری شده‌ی بیسیم و با برد کوتاه در فاصله ۴ سانتیمتری یا کمتر می‌باشد که در فرکانس MHz 13.56 امکان جابجایی داده‌ها با شتاب ۴۲۴ kb/s را دارد و کوتاه شده‌ی گزاره‌ی Near Field Communication است. با پیشرفت سیستم‌های پرداخت آنلاین نظیر اندروید پـی که توسط گوشی‌های همراه هوشمند پشتیبانی می‌شوند فناوری ان‌اف‌سی نیز همه‌گیر شده است. از NFC می‌توان به جای کارت‌های غیرتماسی یا همان Contactless برای پرداخت‌ها استفاده کرد. در دنباله این نوشتار با کارکردهای دیگر و شیوه‌ی استفاده از آشنا خواهید شد.

از قابلیت NFC موجود در اسمارت‌فون‌ها می‌توانید به صورت یک قرائت‌گر برچسب‌های غیرفعال مبتنی بر RFID استفاده کرده و از آن در تعامل تبلیغاتی و خواندن داده‌های موجود در اتیکت‌های RFID استفاده کنید. همچنین می‌توان از این تکنولوژی برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه مجهز به NFC هم بهره برد.

در واقع این تکنولوژی همانند بلوتوث و وای‌فای است البته با این تفاوت آشکار که می‌توان از NFC برای به حرکت درآوردن جریان‌های الکتریکی درون قطعات پسیو مانند اتیکت‌های RFID و همچنین انتقال صِرف اطلاعات بهره برد. در واقع اتیکت‌ها و گجت‌های پسیو نیازی به منبع تغذیه اختصاصی ندارند و می‌توانند هر زمان که یک قطعه پشتیبانی کننده از NFC اکتیو در مسیرشان قرار گرفت از میدان‎های الکترومغناطیسی تولید شده توسط آن استفاده کنند.

برای تعیین کردن اینکه چه داده‌هایی قرار است بین دستگاه پشتیبانی کننده از این فناوری جابجا شود، استاندارد NFC سه مدل عملیاتی مختلف را برای دستگاه‌های پشتیبانی کننده در نظر گرفته است. بعنوان نمونه در گوشی‌های همراه مدل همتا-به-همتا بکار گرفته شده که امکان تبادل پهنه‌ی گسترده‌ای از داده‌ها را میان دو دستگاه فراهم می‌کند. در این حالت هر دو دستگاه هنگامی که اطلاعات را ارسال می‌کنند در حالت فعال قرار می‌گیرند و وقتی اطلاعات را دریافت می‌کنند در حالت پسیو.

مدل دوم، مدل خواندن و نوشتن یا Read and Write است که برای انتقال داده‌ها به شمار می‌آید و در جریان آن، دستگاه اکتیو که همان موبایل شماست به گجت دیگری متصل می‌شود تا اطلاعاتی را از روی آن بخواند. این وضعیت زمانی به کار می‌رود که قصد تعامل با یکی از تگ‌ها یا همان اتیکت‌های NFC را داشته باشید.

مدل سوم شبیه سازی کارت است که در آن دستگاه پشتیبانی کننده از NFC را می‌توان به عنوان یک کارت اعتباری هوشمند یا بدون تماس برای انجام امور پرداختی یا استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی به کار برد.

یکی از ویژگی‌های مثبت NFC نسبت به بلوتوث این است که از انرژی به نسبت پایینی استفاده می‌کند که این ویژگی آن را به گزینه‌ای ایده آل برای دستگاه‌های پسیو مانند تگ‌های تبلیغاتی تبدیل می‌کند. چرا که این تگ‌ها به انرژی قابل توجهی احتیاج ندارند.

گفتنیست که این کم مصرف بودن دارای مضراتی است که مهم‌ترین آن، برد انتقال داده دستگاه‌های پشتیبان از NFC را به میزان قابل توجهی نسبت به انواع بلوتوثی پایین می‌آورد.
به عنوان مثال در مواردی که NFC بردی برابر با ۱۰ سانتی متر دارد، در ارتباطات بلوتوثی می توان دیتا را تا ده متر آنطرف‌تر یا حتی در فاصله بیشتر نسبت به منبع انتقال داد.

برتری دیگر NFC نسبت به بلوتوٍ این است که از آنجایی که در این فناوری دستگاه‌ها به صورت القایی به هم متصل می‌شوند و نیازی به جفت شدن دستی آنها به یکدیگر نیست، برقراری ارتباط میان دستگاه‌های پشتیبان NFC کمتر از یک دهم ثانیه است.

جالب است بدانید با استفاده از NFC می توان تلویزیون‌هایی که از این تکنولوژی پشتیبانی می‌کنند را از طریق موبایل و تبلت‌هایی که از امکان NFC بهره برده‌اند کنترل کنید. همچنین می‌توانید تصویر تلویزیون را بروی موبایل مشاهده کنید.

بنابراین در صورت فعالسازی NFC بر روی تلفن همراه خود به راحتی می‌توانید بسیاری از کارهای روزمره خود را به صورت بسیار آسان انجام دهید. به عنوان مثال می‌توانید فقط با نزدیک کردن گوشی همراه خود به پرینتر، تصاویر را منتقل کرده و چاپ کنید. یا این که ممکن است شما بخواهید با دوستان خود در زمینه‌های مختلف تبادل اطلاعات داشته باشید، به راحتی می توانید از این فناوری استفاده کنید.

به طور کل تکنولوژی NFC در موارد زیر کاربرد دارد:

• استفاده از NFC برای پرداخت الکترونیکی و بی‌سیم
• استفاده از NFC برای پرینت عکس‌ها
• انتقال تصویر از موبایل به تلویزیون
• شارژ باتری گجت هوشمند
• انتقال صدا به اسپیکر
• قفل گشایی درب مکان‌های مختلف یا اتومبیل